براساس طرح چینی‌ها و اعلام سیاست دولت جمهوری خلق چین در خصوص فعال‌سازی جاده ابریشم، این طرح در دو مسیر زمینی و دریایی 65 کشور را در آسیا و خاورمیانه و اروپا و شمال افریقا دربر می‌گیرد. از میان این 65 کشور، تعداد 20 کشور پایه‌های اصلی و دارای اولویت و ظرفیت در مسیر جاده ابریشم هستند و ایران در میان این 20 کشور برگزیده قرار دارد. به طور کلی تا به امروز چینی‌ها در خصوص کمربند اقتصادی جاده ابریشم و دکترین یک کمربند، یک جاده که هدف آن تقویت نقش و حضور اقتصاد چین و هژمونی پکن در آسیا و افریقا است، برنامه روشن و پایداری که نقش هم‌تراز و پروژه‌محوری از کشورها را دربر بگیرد اعلام نکرده‌اند. اما آنچه روشن و قطعی است این است که چینی‌ها برای حضور سیاسی در آسیا و تبدیل تفاوت دیدگاه‌ها به یک «هویت نوین آسیایی» با محوریت چین قد علم کرده‌اند و حاضر به سرمایه‌گذاری و نقش‌پذیری جدی‌تر از گذشته هستند.

این ایده چین در حالی دنبال می‌شود که کشور ایران هم در غرب آسیا دارای موقعیت و جایگاهی است که بدون در نظر گرفتن منافع آن نمی‌توان برنامه‌های توسعه‌ای و راهبرد همگامی آسیایی را محقق ساخت. لذا چین چاره‌ای جز همکاری با ایران ندارد و پذیرش این نقش، اگرچه از دید پکن خیلی شیرین نیست، اما اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. بنابراین، اگر چین اجتناب‌ناپذیر بودن همکاری با ایران، جهت تحقق ایده کمربند اقتصادی جاده ابریشم را جدی بگیرد، طرح یک کمربند، یک جاده همکاری‌های چین و ایران را تقویت خواهد کرد.